บันทึกการเรียนประจำวันที่ 28 เมษายน 2559

Recorded Diary 15

knowledge :

โปรแกรมการศึกษาเฉพาะบุคล

(Individualized Education Program)

แผน IEP

• แผนการศึกษาที่ร่างขึ้น
• เพื่อให้เด็กพิเศษแต่ละคนได้รับการสอน และการช่วยเหลือฟื้นฟูให้เหมาะสมกับความต้องการและความสามารถของเขา
• ด้วยการจัดสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการเรียนรู้ของเด็ก
• โดยระบุเวลาเริ่มต้นและสิ้นสุดการใช้แผนและวิธีการวัดแระเมินผลเด็ก

การเขียนแผน IEP

• คัดแยกเด็กพิเศษ
• ครูต้องรู้ว่าเด็กมีปัญหาอะไร
• ประเมินพัฒนาการเด็กเป็นระยะ จะทำให้ทราบว่าจะต้องเริ่มช่วยเหลือเด็กจากจุดไหนในทักษะใด
• เด็กสามารถทำอะไรได้ / เด็กไม่สามารถทำอะไรได้
• แล้วจึงเริ่มเขียนแผน IEP

IEP ประกอบด้วย

• ข้อมูลส่วนตัวของเด็ก
• ระบุว่าเด็กมีความจำเป็นต้องได้รับบริการพิเศษอะไรบ้าง
• การระบุความสามารถของเด็กในขณะปัจจุบัน
• เป้าหมายระยะยาวประจำปี / ระยะสั้น
• ระบุวัน เดือน ปี ที่เริ่มทำการสอน และคาดคะเนการสิ้นสุดของแผน
• วิธีการประเมินผล

ประโยชน์ต่อเด็ก

• ได้เรียนรู้ตามความสามารถของตน
• ได้มีโอกาสพัฒนาตามศักยภาพของตน
• ได้รับการศึกษาและฟื้นฟูอย่างต่อเนื่องและเหมาะสม
• ถ้าเด็กเข้าเรียนในโรงเรียนจะไม่ถูกจัดเข้าชั้นเรียนเฉยๆ

ประโยชน์ต่อครู

• เป็นแนวทางการจัดการเรียนการสอนที่ตรงกับความสามารถและความต้องการของเด็ก
• เป็นแนวทางในการเลือกสื่อการสอนและวิธีการสอนให้เหมาะกับเด็ก
• ปรับเปลี่ยนได้เมื่อความต้องการเปลี่ยนแปลงไป
• ปรับแนวทางในการประเมินผลการเรียนและการเขียนรายงานพัฒนาการความก้าวหน้าของเด็ก
• ตรวจสอบและประเมินได้เป็นระยะ

ประโยชน์ต่อผู้ปกครอง

• ได้มีส่วนร่วมในการจัดทำแผนการเรียนรายบุคคล เพื่อให้เด็กได้พัฒนาความสามารถได้สูงสุดตามศักยภาพ
• ทราบร่วมกับครูว่าจะฝึกลูกของตนอย่างไร
• เกิดความร่วมมือในการพัฒนาเด็ก มีการติดต่อสื่อสารกันอย่างต่อเนื่อง และใกล้ชิดระหว่างบ้านกับโรงเรียน

ขั้นตอนการจัดทำแผนการศึกษารายบุคคล

1. การรวบรวมข้อมูล

• รายงานทางการแพทย์
• รายงานการประเมินด้านต่างๆ
• บันทึกกจากผู้ปกครอง ครู และผู้ที่เกี่ยวข้อง

2. การจัดทำแผน

• ประชุมผู้ที่เกี่ยวข้อง
• กำหนดจุดมุ่งหมายระยะยาวและระยะสั้น
• กำหนดโปรแกรมและกิจกรรม
• จะต้องได้รับการรับรองแผนการศึกษาเฉพาะบุคคลจากทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้อง

กำหนดจุดมุ่งหมาย

• ระยะยาว
• ระยะสั้น

จุดมุ่งหมายระยะยาว

• กำหนดให้ชัดเจน แม้จะกว้าง     

         - น้องนุ่นช่วยเหลือตนเองได้

         - น้องดาวร่วมมือกับผู้อื่นได้ดีขึ้น

         - น้องริวเข้ากับเพื่อนคนอื่นๆได้

จุดมุ่งหมายระยะสั้น

• ตั้งให้อยู่ภายใต้จุดมุ่งหมายหลัก
• เป็นพฤติกรรมที่เด็กสามารถทำได้ในระยะ 2-3 วัน หรือ 2-3 สัปดาห์
• จะสอนใคร
• พฤติกรรมอะไร
• เมื่อไหร่ ที่ไหน
• พฤติกรรมนั้นต้องดีขนาดไหน

• ใคร                                            มุก
• อะไร                                          กระโดดขาเดียวได้
• เมื่อไหร่ / ที่ไหน                         กิจกรรมกลางแจ้ง
• ดีขนาดไหน                               กระโดดได้ขาละ 5 ครั้ง ในเวลา 30 วินาที

3. การใช้แผน

• เมื่อแผนเสร็จสมบูรณ์ ครูจะนำไปใช้โดยจะใช้แผนระยะสั้น
• นำมาทำเป็นจุดประสงค์เชิงพฤติกรรม
• แยกย่อยขั้นตอนการสอนให้เหมาะกับเด็ก
• จัดเตรียมสื่อและจัดกิจกรรมการเรียนการสอน
• ต้องมีการสังเกตเก็บรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับเด็กและความสามารถ โดยคำนึงถึง

1. ขั้นตอนพัฒนาการของเด็กปกติ
2. ตัวชี้วัดพื้นฐานที่เกี่ยวกับปัญหาของพัฒนาการเด็ก
3. อิทธิพลของสิ่งแวดล้อมของเด็กและผู้ใหญ่ที่มีผลต่อการแสดงออกของเด็ก

4. การประเมินผล

• โดยทั่วไปจะประเมินภาคเรียนละครั้ง หรือย่อยกว่านั้น
• ควรมีการกำหนดวิธีการประเมิน และเกณฑ์วัดผล

กาจัดทำ IEP

1. การรวบรวมข้อมูล
2. การจัดทำแผน
3. การใช้แผน
4. การประเมิน

Assessment : 

Place = ห้องเรียนสะอาด เย็นสบาย  อุปกรณ์สื่อการเรียนใช้ได้สะดวก

My self = มาเรียนตรงเวลา แต่งกายถูกระเบียบตั้งใจฟังที่อาจารย์สอน

Classmate = มาเรียนตรงต่อเวลาเพื่อนทุกคนตั้งใจฟังที่อาจารย์สอนเป็นอย่างดี

Instructor = อาจารย์มาสอนตรงต่อเวลา สอนเข้าใจง่ายสนุก แต่งกายสุภาพ  และพูดจาไพเราะ

บันทึกการเรียนประจำวันที่ 22 เมษายน 2559

Recorded Diary 14

knowledge :

การส่งเสริมพัฒนาการและการปรับพฤติกรรมเด็กปฐมวัย

ที่มีความต้องการพิเศษ

-เพื่อให้เด็กสามารถช่วยเหลือตนเองได้ในชีวิตประจำวัน

-ใช้ชีวิตอยู่ในสังคมได้ใกล้เคียงกับคนปกติมากที่สุด 

-เน้นการดูแลแบบองค์รวม (Holistic Approach)

1. การฟื้นฟูสมรรถภาพทางการศึกษา

-เพิ่มทักษะพื้นฐานด้านสังคม การสื่อสาร และทักษะทางความคิด

-เกิดผลดีในระยะยาว

-เน้นการเตรียมความพร้อมเพื่อให้เด็กสามารถใช้ในชีวิตประจำวันจริงๆแทนการฝึกแต่เพียงทักษะทางวิชาการ

-แผนการจัดการศึกษาเฉพาะบุคคล (Individualized Education Program; IEP)

-โรงเรียนการศึกษาพิเศษเฉพาะทาง โรงเรียนเรียนร่วม ห้องเรียนคู่ขนาน

2.การฟื้นฟูสมรรถภาพทางสังคม

-การฝึกฝนทักษะในชีวิตประจำวัน (Activity of Daily Living Training)

-การฝึกฝนทักษะสังคม (Social Skill Training)

-การสอนเรื่องราวทางสังคม (Social Story)

 3. การบำบัดทางเลือก

-การสื่อความหมายทดแทน (AAC)

-ศิลปกรรมบำบัด (Art Therapy)

-ดนตรีบำบัด (Music Therapy)

-การฝังเข็ม (Acupuncture)

-การบำบัดด้วยสัตว์ (Animal Therapy)

การสื่อความหมายทดแทน 

(Augmentative and Alternative Communication ; AAC)

-การรับรู้ผ่านการมอง (Visual Strategies)

-โปรแกรมแลกเปลี่ยนภาพเพื่อการสื่อสาร (Picture Exchange Communication System; PECS)

-เครื่องโอภา (Communication Devices)

-โปรแกรมปราศรัย

การส่งเสริมทักษะต่างๆของเด็กพิเศษ

1. ทักษะทางสังคม

-เด็กพิเศษที่ขาดทักษะทางสังคม ไม่ได้มีสาเหตุมาจากการพ่อแม่

-การอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ดี ไม่ได้เป็นเครื่องรับประกันว่าเด็กจะมีพัฒนาการต่างๆอย่างมีความสุข

2. ทักษะภาษา  

-เข้าใจสิ่งที่ผู้อื่นพูดไหม

-ตอบสนองเมื่อมีคนพูดด้วยไหม

-ถามหาสิ่งต่างๆไหม

-บอกเล่าเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นไหม

-ใช้คำศัพท์ของตัวเองกับเด็กคนอื่นไหม

3. ทักษะการช่วยเหลือตนเองเรียนรู้การดำรงชีวิตโดยอิสระให้มากที่สุด

-การกินอยู่ 

-การเข้าห้องน้ำ 

-การแต่งตัว 

-กิจวัตรต่างๆในชีวิตประจำวัน

4. ทักษะพื้นฐานทางการเรียนการช่วยให้เด็กแต่ละคนเรียนรู้ได้ 

-มีความรู้สึกดีต่อตนเอง

-เด็กรู้สึกว่า “ฉันทำได้”

-พัฒนาความกระตือรือร้น อยากรู้อยากเห็นจัดกลุ่มเด็ก

-เริ่มต้นเรียนรู้โดยใช้ช่วงเวลาสั้นๆ

-ให้งานเด็กแต่ละคนอย่างชัดเจนว่าต้องทำที่ไหน

-ติดชื่อเด็กตามที่นั่ง

-ใช้อุปกรณ์ที่เด็กคุ้นเคย

-อยากสำรวจ อยากทดลองการวางแผนการเตรียมพื้นฐานทางวิชาการ

ครูปฏิบัติอย่างไรขณะเด็กเล่น

-อยู่ใกล้ๆ และเฝ้ามองอย่างสนใจ

-ยิ้มและพยักหน้าให้ ถ้าเด็กหันมาหาครู

-ไม่ชมเชยหรือสนใจเด็กมากเกินไป

-เอาวัสดุอุปกรณ์มาเพิ่ม เพื่อยืดเวลาการเล่น

-ให้ความคิดเห็นที่เป็นแรงเสริม

Assessment : 

Place = ห้องเรียนสะอาด เย็นสบาย  อุปกรณ์สื่อการเรียนใช้ได้สะดวก

My self = มาเรียนตรงเวลา แต่งกายถูกระเบียบตั้งใจฟังที่อาจารย์สอน

Classmate = มาเรียนตรงต่อเวลาเพื่อนทุกคนตั้งใจฟังที่อาจารย์สอนเป็นอย่างดี

Instructor = อาจารย์มาสอนตรงต่อเวลา สอนเข้าใจง่ายสนุก แต่งกายสุภาพ  และพูดจาไพเราะ

บันทึกการเรียนประจำวันที่ 8 เมษายน 2559

Recorded Diary 13

***งดการเรียนการสอน***

บันทึกการเรียนประจำวันที่ 1 เมษายน 2559

Recorded Diary 12

**ลากิจ* คัดลอดมาจากนางสาวเปมิกา ชุติมาสวรรค์**

knowledge :

การจัดประสบการณ์.. .การศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย

รูปแบบการจัดการศึกษา

- การศึกษาปกติทั่วไป (Regular Education)

-การศึกษาพิเศษ (Special Education)

-การศึกษาแบบเรียนร่วม  (Integrated Education หรือ Mainstreaming)
-การศึกษาแบบเรียนรวม  (Inclusive Education)

การจัดการศึกษาสำหรับเด็กที่มีความต้องการพิเศษ

      *** เด็กที่มีความต้องการพิเศษทุกคนสามารถเรียนรู้และพัฒนาได้ถ้าได้รับโอกาสในการเรียนรู้ที่เหมาะสมกับความต้องการพิเศษของเขา

ความหมายของการศึกษาแบบเรียนร่วม (Integrated Education หรือ Mainstreaming)

-การจัดให้เด็กพิเศษเข้าไปในระบบการศึกษาทั่วไป-มีกิจกรรมที่ให้เด็กพิเศษกับเด็กทั่วไปได้ทำร่วมกัน

-ใช้ช่วงเวลาช่วงใดช่วงหนึ่งในแต่ละวัน

-ครูปฐมวัยและครูการศึกษาพิเศษพิเศษร่วมมือกัน

การเรียนร่วมบางเวลา (Integration)-การจัดให้เด็กพิเศษเรียนในโรงเรียนปกติในบางเวลา-เด็กพิเศษได้มีโอกาสแสดงออก และมีปฏิสัมพันธ์ที่ดีกับเด็กปกติ-เป็นเด็กพิเศษที่มีความพิการระดับปานกลางถึงระดับมาก จึงไม่อาจเรียนร่วมเต็มเวลาได้

การเรียนร่วมเต็มเวลา (Mainstreaming)

การจัดให้เด็กพิเศษเรียนในโรงเรียนปกติตลอดเวลาที่เด็กอยู่ในโรงเรียน

เด็กพิเศษได้รับการจัดกระบวนการเรียนรู้และบริการนอกห้องเรียนเหมือนเด็กปกติ

Wilson , 2007

การจัดการเรียนการสอนที่ยึดปรัชญาของการอยู่รวมกัน (Inclusion) เป็นหลัก

การสอนที่ดี เป็นการสอนที่ครูกับนักเรียนช่วยกันให้ทุกคนเป็นสมาชิกที่ดีของชุมชน

 "Inclusive Education is Education for all, 

It involves receiving people 

 

at the beginning of their education, 

 

with provision of additional services 

needed by each individual"

สรุปความหมายของการศึกษาแบบเรียนรวม

-เป็นการจัดการศึกษาที่จัดให้เด็กพิเศษเข้ามาเรียนรวมกับเด็กปกติ โดยรับเข้ามาเรียนรวมกัน 

ตั้งแต่เริ่มเข้ารับการศึกษาและจัดให้มีบริการพิเศษตามความต้องการของแต่ละบุคคล

-เด็กพิเศษทุกคนสามารถเรียนรู้และพัฒนาได้ถ้าได้รับโอกาสในการเรียนรู้ที่เหมาะสมกับความต้องการพิเศษของเขา

บทบาทครูปฐมวัยในห้องเรียนรวม

ครูไม่ควรวินิจฉัย

- การวินิจฉัย หมายถึง การตัดสินใจโดยดูจากอาการหรือสัญญาณบางอย่าง- จากอาการที่แสดงออกมานั้นอาจนำไปสู่ความเข้าใจผิดได้
ครูไม่ควรตั้งชื่อหรือระบุประเภทเด็ก-เกิดผลเสียมากกว่าผลดี-ชื่อเปรียบเสมือนตราประทับตัวเด็กตลอดไป

- เด็กจะกลายเป็นเช่นนั้นจริงๆ

ครูไม่ควรบอกพ่อแม่ว่าเด็กมีบางอย่างผิดปกติ-พ่อแม่ของเด็กพิเศษ มักทราบดีว่าลูกของเขามีปัญหา-พ่อแม่ไม่ต้องการให้ครูมาย้ำในสิ่งที่เขารู้อยู่แล้ว-ครูควรพูดในสิ่งที่เป็นความคาดหวังในด้านบวก แต่ต้องไม่ให้เกิดความหวังผิดๆ

-ครูควรรายงานผู้ปกครองว่าเด็กทำอะไรได้บ้าง เท่ากับเป็นการบอกว่าเด็กทำอะไรไม่ได้

ข้อควรระวังในการปฏิบัติ-ครูต้องไวต่อความรู้สึกและตัดสินใจล่วงหน้าได้-ประเมินให้น้ำหนักความสำคัญของเรื่องต่างๆได้-พฤติกรรมบางอย่างของเด็กไม่ได้ปรากฏให้เห็นเสมอไป
การบันทึกการสังเกต-การนับอย่างง่ายๆ นับจำนวนครั้งของการเกิดพฤติกรรม-กี่ครั้งในแต่ละวัน กี่ครั้งในแต่ละชั่วโมง-ระยะเวลาในการเกิดพฤติกรรม-การบันทึกต่อเนื่อง ให้รายละเอียดได้มาก-เขียนทุกอย่างที่เด็กทำในช่วงเวลาหนึ่ง หรือช่วงกิจกรรมหนึ่ง-โดยไม่ต้องเข้าไปแนะนำช่วยเหลือ-การบันทึกไม่ต่อเนื่อง บันทึกลงบัตรเล็กๆ-เป็นการบันทึกสั้นๆเกี่ยวกับพฤติกรรมของเด็กแต่ละคนในช่วงเวลาหนึ่ง

กิจกรรมที่ทำในห้อง 

     วาดภาพดอกบัวตามสิ่งที่เราเห็นเเละอธิบายภาพดอกบัว

ซึ่งกิจกรรมนี้เปรียบเหมือนการที่เรามองเด็กพิเศษว่าเรามองเด็กอย่างไร เห็นอะไรในตัวเด็ก

Assessment : 

Place = ห้องเรียนสะอาด เย็นสบาย  อุปกรณ์สื่อการเรียนใช้ได้สะดวก

My self = มาเรียนตรงเวลา แต่งกายถูกระเบียบตั้งใจฟังที่อาจารย์สอน

Classmate = มาเรียนตรงต่อเวลาเพื่อนทุกคนตั้งใจฟังที่อาจารย์สอนเป็นอย่างดี

Instructor = อาจารย์มาสอนตรงต่อเวลา สอนเข้าใจง่ายสนุก แต่งกายสุภาพ  และพูดจาไพเราะ

บันทึกการเรียนประจำวันที่ 25 มีนาคม 2559

Recorded Diary 11

knowledge :

                - ให้คำแนะนำในเรื่องการเลือกโรงเรียนสังเกตการสอนและการไปสอบเป็นคุณครูในอนาคตข้างหน้า

                  - บอกคะแนนสอบให้ดาวนักศึกษาที่ทำคะแนนสอบได้ดีพร้อมเฉลยตรวจสอบข้อสอบ

Assessment :

Place = ห้องเรียนสะอาด เย็นสบาย  อุปกรณ์สื่อการเรียนใช้ได้สะดวก

My self = มาเรียนตรงเวลา แต่งกายถูกระเบียบตั้งใจฟังที่อาจารย์สอน

Classmate = มาเรียนตรงต่อเวลาเพื่อนทุกคนตั้งใจฟังที่อาจารย์สอนเป็นอย่างดี

Instructor = อาจารย์มาสอนตรงต่อเวลา สอนเข้าใจง่ายสนุก แต่งกายสุภาพ  และพูดจาไพเราะ

บันทึกการเรียนประจำวันที่ 18 มีนาคม 2559

Recorded Diary 10

**สอบกลางภาค**

บันทึกการเรียนประจำวันที่ 11 มีนาคม 2559

Recorded Diary 9

knowledge :

เด็กที่มีความบกพร่องทางพฤติกรรมและอารมณ์(Children with Behavioral and Emotional Disorders)

• มีความรู้สึกนึกคิดที่ผิดไปจากปกติ
• แสดงออกถึงความต้องการทำร้ายตนเองหรือผู้อื่น
• เชื่อมั่นในตนเองต่ำ
• ควบคุมอารมณ์ให้อยู่ในสภาพปกตินานๆ ไม่ได้
• ควบคุมพฤติกรรมบางอย่างของตนเองไม่ได้
• ไม่สามารถอยู่ร่วมกับผู้อื่นได้อย่างเรียบร้อย

ลักษณะของเด็กบกพร่องทางพฤติกรรมและอารมณ์

• ความวิตกกังวล
• ภาวะซึมเศร้า
• ปัญหาทางสุขภาพ

การจำแนกเด็กที่มีความบกพร่องทางพฤติกรรมและอารมณ์ ตามกลุ่มอาการ

ด้านความประพฤติ (Conduct Disorders)

• ทำร้ายผู้อื่น สิ่งของ ลักทรัพย์
• ฉุนเฉียวง่าย หุนหันพลันแล่น และเกรี้ยวกราด
• กลับกลอก เชื่อถือไม่ได้ ชอบโกหก ชอบโทษผู้อื่น
• เอะอะและหยาบคาย
• หนีเรียน รวมถึงหนีออกจากบ้าน
• ใช้สารเสพติด
• หมกมุ่นในกิจกรรมทางเพส

ด้านความตั้งใจและสมาธิ (Attention Concentration)

• จดจ่ออยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่งในระยะสั้น อาจไม่เกิน 20 วินาที
• ถูกสิ่งต่างๆ รอบตัวดึงความสนใจได้ตลอดเวลา
• งัวเงีย ไม่แสดงความสนใจใดๆ 

สมาธิสั้น (Attention Deficit)

• มีลักษณะกระวนกระวาย ไม่สามารถอยู่นิ่งๆได้ หยุกหยิกไปมา
• พูดคุยตลอดเวลา
• มีทักษะการจัดการในระดับต่ำ

ผล     ผลกระทบที่เกิดขึ้นต่อเด็ก

•         ไม่สามารถเรียนหนังสือได้เช่นเด็กปกติ
•         รักษาความสัมพันธ์กับเพื่อนหรือกับครูไม่ได้ 
•         มีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม เมื่อเทียบกับเด็กในวัยเดียวกัน 
•         มีความคับข้องใจ มีความเก็บกดอารมณ์ 
•         แสดงอาการทางร่างกาย เช่น ปวดศีรษะ ปวดตามส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย 
•         มีความหวาดกลัว 

เด็กที่มีความบกพร่องทางพฤติกรรมซึ่งจัดว่ามีความรุนแรงมาก

     

•         เด็กสมาธิสั้น (Children with Attention Deficit and Hyperactivity Disorders)
•         เด็กออทิสติก (Autistic) หรือ ออทิสซึ่ม (Autisum) 

        

เด็กสมาธิสั้น

  (Children with Attention Deficit Hyperactivity Disorders)

ADHD เป็นภาวะผิดปกติทางจิตเวช มีลักษณะเด่นอยู่ 

3 ประการ คือ 

•Inattentiveness

•Hyperactivity

•Impulsiveness

Inattentiveness (สมาธิสั้น) 

- ทำอะไรได้ไม่นาน วอกแวก ไม่มีสมาธิ 

- ไม่สามารถจดจ่อกับงานที่กำลังทำได้นานเพียงพอ 

- มักใจลอยหรือเหม่อลอยง่าย 

- เด็กเล็กๆจะเล่นอะไรได้ไม่นาน เปลี่ยนของเล่นไปเรื่อยๆ 

- เด็กโตมักทำงานไม่เสร็จตามที่สั่ง ทำงานตกหล่น ไม่ครบ ไม่ละเอียด

Hyperactivity (ซนอยู่ไม่นิ่ง)

- ซุกซนไม่ยอมอยู่นิ่ง ซนมาก

- เคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลา 

- เหลียวซ้ายแลขวา 

- ยุกยิก แกะโน่นเกานี่ 

- อยู่ไม่สุข ปีนป่าย 

- นั่งไม่ติดที่ 

- ชอบคุยส่งเสียงดังรบกวนคนรอบข้าง

Impulsiveness (หุนหันพลันแล่น)

       - ยับยั้งตัวเองไม่ค่อยได้ มักทำอะไรโดยไม่ยั้งคิด วู่วาม

       - ขาดความยับยั้งชั่งใจ 

       - ไม่อดทนต่อการรอคอย หรือกฎระเบียบ 

       - ไม่อยู่ในกติกา 

       - ทำอะไรค่อนข้างรุนแรง 

      - พูดโพล่ง ทะลุกลางปล้อง 

      - ไม่รอคอยให้คนอื่นพูดจบก่อน ชอบมาสอดแทรกเวลาคนอื่นคุยกัน

        

        สาเหตุ

           

        - ความผิดปกติของสารเคมีบางชนิดในสมอง 

เ      - ช่น โดปามีน (dopamine) นอร์อิพิเนฟริน (norepinephrine) 

       - ความผิดปกติในการทำงานของวงจรที่ควบคุมสมาธิ และการตื่นตัว อยู่ที่สมองส่วนหน้า (frontal cortex)

       - พันธุกรรม

       - สิ่งแวดล้อมเป็นพิษ

 

เด็กพิการซ้อน

  (Children with Multiple Handicaps) 

        - เด็กที่มีความบกพร่องที่มากกว่าหนึ่งอย่าง เป็นเหตุให้เกิดปัญหาขัดข้องในการเรียนรู้อย่างมาก

        - เด็กปัญญาอ่อนที่สูญเสียการได้ยิน 

        - เด็กปัญญาอ่อนที่ตาบอด 

        - เด็กที่ทั้งหูหนวกและตาบอด

Application  

                 ดูแลเอาใจใส่ให้ตรงกับความต้องการและพัฒนาการของแต่ละประเภทแตกต่างกันไป

Assessment 

Place =  สะอาดเรียบร้อยดี

My self = ตั้งใจเรียน

Classmate = ให้ความร่วมมือดีมาก ตั้งใจเรียน

Instructor = สอนเข้าใจง่าย พูดจาไพเราะน่าฟัง